Hieronder is het verslag te lezen van een van onze leden. Dat laat nog meer zien hoe leuk de concertreis in elkaar zat. Veel leesplezier gewenst!
De concertreis ervaringen van de oudste deelnemer…
Tijdens de concertreis heeft de oudste, spelende, deelnemer Jules de Corte zijn ervaringen bijgehouden. Lees hieronder hoe Jules de concertreis heeft ervaren:
De concertreis ervaringen van de oudste deelnemer, Pierre van de Schilders is er immers niet bij. Het is moeilijk voor de zelfstandige die altijd alles zelf regelt en in de hand heeft, maar tot nu toe (vrijdag 12:30) loopt alles op rolletjes. Behalve dat we niet weten waar we naar toe gaan, moeten slapen, wat we te eten krijgen en waar we muziek moeten maken. Aan het verkregen appje met de weersvoorspelling hebben we ook niks en het enige houvast is misschien het muziekprogramma. Met de Franse muziekstukken komen we Vlaanderen niet in, en de Duitsers verstaan het niet. Ik heb verschillende hotels bezocht maar dekbedovertrekken en handdoeken moest ik nooit meebrengen. Een jeugdherberg zou kunnen maar ik, op mijn 73e? Of was Louis Martens ook zo oud toen hij in de hoogslaper moest?
Op tijd onderweg, uiteraard wel eerst het fanfarehok gecontroleerd. Mijn kruk was weg maar voor mijn tas, met alles erin voor de optredens, moest ik zelf zorgen. De weg vervolgde zich richting Zuid en langs de Noordervaart hadden we de eerste noodstop omdat de chauffeur te slecht zicht had. Henk Vollenberg is toen aangesteld als ramenwasser met behulp van de kussensloop van voorzitter Corné, en toen konden we weer veilig verder. Onderweg even een bericht aan William gestuurd of mijn tas mee was met het slagwerk dat eerder vooruit was gereden. William gaf aan dat hij het niet zeker wist, en dat ik zelf maar even moest kijken. Maar ja, we waren al onderweg.
De gedachte richting naar Zuid was goed. We kwamen goed aan op een mooie locatie waar we de huisregels kregen. Nummer 1: niet te veel drinken. Maar, ondertussen moest een hele groep meehelpen om drank vanuit een aanhanger naar binnen te brengen, waaronder 30 kratten bier. Daarna op naar de BBQ, een Belgische maar smaakte toch goed. Daarna werden de drie huiskamers verdeeld. Een werd ingedeeld als repetitielokaal, twee als een gezellig disco café en de derde kamer werd gebruikt om te kaarten, en later als F1 café. De kaarters werden tijdens het rikken lastiggevallen door alle mensen die over hun schouder mee zaten te kijken en natuurlijk alles beter wisten. Het was de eerste avond zo gezellig dat niemand de deur uit ging.
Zaterdagochtend begon met een goed ontbijt en om 9 uur werd er al gestart met de repetitie, met de Meijelse invaller Sibbe Gielen. Vervolgens moest al het slachtwerk ingepakt worden in de bus en aanhanger om vervolgens op pad te gaan naar het vrijthof in Maastricht. Het was wel een teleurstelling dat André zijn podium al had ingepakt, dus toen op de kiosk midden op het plein. Het weer was ons goed gezind, droog maar wel veel wind waardoor de lessenaars omwaaide en het publiek achter de muziekstukken aanrende. Het was een goed concert voor veel publiek en daarna kon de hele meute Maastricht in om te shoppen en te terrassen.
Terug op de huisbasis gingen we meteen aan het diner. Deze keer rechtstreeks uit de frietwagen van Ronald van Bussel. Na wat uitbuiken volgde om 20:30 de muziekquiz, die was opgezet door de jonge bugelgroep. Daarna werd de commissie alvast bedankt omdat de hele groep compleet was. Ralph Brummans kreeg een cadeautje omdat hij 12,5 jaar dirigent was van de fanfare. De rest van de avond ging voorbij met kaarten, formule 1 kijken en behoorlijk wat drank. Voor enkele duurde de avond tot 03:30 met veel muziek en veel engelbewaarders.
Zondag morgen gingen we weer op tijd aan het ontbijt. Er waren wat katers aanwezig maar de stemming zat er goed in voor de komende twee optredens. De eerste bestemming was het centrum van Aken in Duitsland. Onderweg waren er wat wegen afgesloten met als resultaat dat we midden in een bos vast kwamen te zitten met de bus. Dit was geen nood want onder aanvoering van de commissie werd de bus gedraaid en ging deze weer verder richting Aken. Het concert werd gehouden in de Elisenbrunnen: mooi overdekt en geen last van wind. Het nummer ‘Writing’s on the Wall’ met zangsoliste Kim van der Linden kwam zeer goed over bij het internationale publiek. Na de goede uitvoering, gingen we op weg naar het drielandenpunt in Vaals voor de lunch in een restaurant met als specialiteit: Flammkuchen. Het buitenluchtconcert op het hoogste punt van Nederland ging helaas niet door vanwege het weer.
Toch hebben we twee mooie concerten gegeven met veel belangstelling. Een pluim voor de organisatie want dankzij hun waren het mooie dagen. Hopelijk kan ik de volgende keer ook weer mee, dan ben ik gezond en de club nog bijeen.
Jules de Corte
